Interview – De strijd van dance4life
Gepubliceerd op woensdag 22 juli 2020
Vrijwel niets doet in de Amsterdamse Spuistraat vermoeden dat hier het internationale hoofdkantoor van dance4life is gehuisvest. Wie groots uiterlijk vertoon verwacht, komt bedrogen uit. Een geprint A4-tje met het logo, dat onder twee andere geprinte A4-tjes achter het smalle raam naast de ingang van het pand hangt, is de enige aanwijzing dat de wereldwijd bekende organisatie hier kantoor heeft. Eenmaal binnen wordt duidelijk waarom dance4life zijn hoofdkwartier op de tweede verdieping van dit pand in het centrum van Amsterdam heeft. De muren zijn hoog, de ruimtes groot, het geheel heeft een warme uitstraling. In de meer dan ruime keuken, behangen met foto’s van projecten van de organisatie en cheques met daarop de bedragen die sponsors in de loop der jaren aan dance4life schonken, praten we met directeur Eveline Aendekerk.
Het initiatief voor dance4life komt in 2003. Een jaar later, op 27 november 2004, vindt het dance4life event plaats als afsluiting van de eerste editie van het scholenproject schools4life. In Nederland komen ruim 10.000 scholieren naar het GelreDome in Arnhem, terwijl gelijktijdig ook scholieren in Kaapstad en Bali bijeen komen om ‘te dansen voor het leven’. “Het idee voor dance4life was internationaal, daarom ging de pilot in 2004 ook in drie landen”, legt Aendekerk uit. “Er zijn in die landen lokale partners gevonden die het dance4life-concept wilden implementeren. Dat ging goed. In 2005 is er een tussenjaar geweest, een jaar later vond het evenement in veel meer dan drie landen plaats. Toen wist dance4life: this is here to stay. In 2007 was er weer een jaar van bezinning en in dat jaar ben ik hier binnen gekomen. We hebben ons toen afgevraagd wat de visie van dance4life was, wat het doel moest zijn. In dat jaar hebben we de boel wat strakker getrokken en een roadmap naar 2014 gemaakt, waar ons doel ligt.” In 2011 wil dance4life 325.000 jongeren bereiken in bijna dertig landen, verspreid over vijf continenten. De organisatie verwacht dat zo’n 130.000 jongeren door het project gemotiveerd zijn in actie te komen en zo agents4change gaan worden. “Dat is onze bijdrage. Het doel is in 2014 één miljoen agents4change te hebben, één miljoen jongeren die de wereldwijde dance4life movement leiden. En dat aantal gaan we halen.
Ingewikkelde epidemie
Wie met Eveline Aendekerk praat, zal haar bevlogenheid en strijdlust opvallen. Op 20 mei was ze als lid van de Nederlandse delegatie aanwezig bij de United Nations High Level Meeting on AIDS in New York. Daar probeerden alle lidstaten van de Verenigde Naties onder leiding van de secretaris-generaal Ban Ki-moon het eens te worden over internationale afspraken om aids en hiv uit te bannen. Het doel: geen nieuwe infecties, geen discriminatie en geen doden door aids in 2015. Vlak voor de start van 2012 lijkt dat een onmogelijke opgave. “Het is het ultieme doel. Dat gaat inderdaad niet gehaald worden. Ik heb me daar vooral hard gemaakt voor de rechten van de jongeren, zoals dat ook bij dance4life gebeurt. Wij gaan proberen de nieuwe infecties onder jongeren tot nul terug te brengen. De hiv epidemie is een ingewikkelde. Iedereen weet hoe je het kunt krijgen. Negentig procent van de infecties wordt veroorzaakt door onveilige seks, tien procent door contact met besmet bloed. Het zou dus niet ingewikkeld moeten zijn om het te voorkomen. Maar er ligt nog steeds een taboe op praten over hiv. Voordat jongeren seksueel contact hebben moet hen de juiste informatie verteld zijn. Maar hoe vertel je dat een meisje in bijvoorbeeld Zimbabwe? Daar zijn wij dus mee bezig.” Aendekerk gaat er dus vanuit dat het doel van dance4life in 2014 gehaald gaat worden. Wat gaat de organisatie na dat jaar doen? “Intern zijn we daar al mee bezig. Gaan we stoppen? Uiteraard niet. We gaan denk ik wel dingen veranderen. Ons meer richten op onderliggende factoren bijvoorbeeld. Hoe kan het dat in Zuid-Afrika iedere minuut meisjes worden verkracht en zo hiv oplopen? Hoe kan het dat een meisje in Gambia geen condoom kan kopen? Daar ligt nog genoeg werk.” De directeur is niet bang dat de aanwas van jongeren die zich actief voor dance4life in zetten af zal nemen. “Er komen altijd nieuwe jongeren bij, we hebben continu nieuwe aanwas. Wij moeten als dance4life wel interessant blijven voor jongeren. Wereldwijd moeten we groepen jongeren blijven inspireren die zélf dingen gaan doen.”
Ambassadeurs
De bekendheid van dance4life krijgt in 2006 een enorme boost als DJ Tiësto samen met Maxi Jazz, de frontman van danceact Faithless, de single Dance4Life uitbrengt, dat een wereldwijde hit wordt. “Dat heeft heel veel voor onze organisatie gedaan. Het is niet dat we met die single bakken met geld binnen sleepten, maar het heeft dance4life wel echt op de kaart gezet. Het had ook wel een nadeel, mensen leerden de naam dance4life wel kennen, maar associeerden dat vervolgens alleen met de single van Tiësto.” De populaire Nederlandse DJ wordt in datzelfde jaar ambassadeur van dance4life. De stichting wordt wereldwijd gesteund door vele politici, geestelijken en nationale en internationale artiesten. Veelal gaat het om lokale beroemdheden. “We zijn naar Zimbabwe geweest met acteur Jan Kooijman, hij bezocht daar scholen in het bijzijn van de lokale ambassadeurs, twee rappers. De jongeren daar vonden die lokale ambassadeurs natuurlijk een stuk interessanter, dat zijn voor hen echte helden. Die hebben een soort ‘coolness’ over zich heen. Dat willen die jongeren daar ook. Ieder land heeft zijn eigen rolmodellen; in Afrika houden ze heel erg van rappers, ergens anders weer niet.” In Nederland is Doutzen Kroes één van de ambassadeurs. Net als Tiësto heeft Kroes wereldwijde bekendheid. “Dat is wel in ons voordeel natuurlijk. Wij hebben een enorme wishlist van artiesten die we voor dance4life zouden willen inzetten. Daar staan ook de Lady Gaga’s, Beyoncé’s en Rihanna’s op. Dat is ambitieus, maar wij vinden dat alles haalbaar is. Tiësto staat bij een Amerikaans label onder contract, Doutzen kent Beyoncé. Zo moet je denken.” De ideeën waarop dance4life in 2003 is gebaseerd, zijn acht jaar later nog altijd actueel. De strijd van Eveline Aendekerk en dance4life is nog lang niet gestreden.
Nog geen reactie...