VanVelzen: muzikale alleskunner

Hij kreeg landelijke bekendheid als de man die alles kon spelen op de piano bij tv-programma De Wereld Draait Door. Hij stoomde vervolgens met zijn energieke muziek door naar de top van de vaderlandse hitlijsten, stond op de grootste Nederlandse festivals en kwam en passant op de proppen met één van de beste ideeën op televisiegebied van de afgelopen jaren. Maar Roel van Velzen (33) staat net zo lief in het theater, en doet dat momenteel met de The Rush Of Life-tour dan ook. Reden genoeg voor Bax-shop.nl hem eens te ondervragen. “The Voice is niet per se zaligmakend, er zijn nog meer wegen naar Rome.”
VanVelzen krijgt muziek met de paplepel ingegoten. Zijn vader is muzikant en leert hem op jonge leeftijd piano en gitaar spelen. Van zijn moeder krijgt hij op 6-jarige leeftijd een drumstel cadeau. “Ik heb altijd op mijn vaders gitaren gespeeld. De eerste gitaar die ik zelf kocht was een Rickenbacker 325, John Lennon model. Een prachtig ding. Ik speel er te weinig op, hij ontstemt te snel door de oude stemmechanieken, die ik uit nostalgisch oogpunt niet durf te vervangen.”

In het begin van deze eeuw gaat Van Velzen aan de slag bij Crazy Piano’s en gaat hij het theater in met improvisatiegroep Op Sterk Water. Begin 2005 wordt hij opgemerkt door een aantal Nederlandse producers, die met Van Velzen de studio in duiken voor een nieuw album. De eerste single die verschijnt is Baby Get Higher, dat in 2006 samen met zijn geregelde verschijning bij De Wereld Draait Door zijn doorbraak bij het grote publiek betekent. VanVelzen scoort diverse grote hits, staat op de grootste podia en op de mooiste festivals, maar zijn theaterachtergrond is de zanger niet vergeten. Afgelopen oktober startte VanVelzen met de tweede theatertour uit zijn carrière, The Rush Of Life, behorend bij zijn laatste gelijknamige album. “De eerste concerten van de tour waren heel tof”, blikt VanVelzen desgevraagd terug op het begin van de tour. “ Ik ben blij en trots. Naar mijn mening heb ik met de band, regisseur Bavo Galama en het team een verrassende, energieke en vermakelijke show gemaakt. Anders dan bij een festival optreden kan ik het theater eigenlijk alles. Van intiem naar groots, van drama naar humor, dat wilde ik er allemaal in. Iemand noemde het na de eerste voorstelling een VanVelzen Variété. Dat neem ik als een groot compliment! Net als bij Op Sterk Water zorg ik er nu nog steeds voor dat het publiek veel invloed heeft op de show. Dat is voor iedereen leuk, vooral ook voor ons. Zo is iedere avond anders.”

Van klein podium terug naar groot podium. In juni 2012 beleeft VanVelzen één van de hoogtepunten uit zijn carrière, als hij op de vrijdagavond van Concert at Sea vrijwel iedere bezoeker aan het springen krijgt. De droom van iedere artiest? “Absoluut. Voor mij het beste festival uur in zes jaar optreden. Alles klopte. Het publiek had goede zin, de locatie en het weer waren perfect. De band en ik vóelden dat. Een optreden is voor mij synergie. Tussen de bandleden, maar vooral tussen ons en het publiek. Het klikte enorm. Ik sta niet snel met mijn mond vol tanden, maar als je 40.000 mensen ziet springen op jouw muziek… Ik geloof dat mijn mond twintig seconden open stond. Gelukkig hebben we de foto’s nog!” Wie VanVelzen enkel bezig ziet op een groot podium, zal moeilijk een beeld van hem in het theater kunnen schetsen. “Naast het maken van liedjes, ben ik altijd bezig met manieren waarop je die kunt gebruiken in een show”, legt de zanger uit. “Wat je met die liedjes kunt doen, wat je samen met het publiek kunt doen. Het theater biedt bij uitstek de gelegenheid voor mij om dit te doen. Alle ideetjes die ik de afgelopen twee jaar heb bedacht, zitten er in.”

De titeltrack en eerste single van The Rush Of Life heeft zeer veel dance-invloeden. Is dat alleen omdat je dat bij de track vond passen, of schuilt er een danceliefhebber in jou?
“De samenwerking met Armin van Buuren in 2009 heeft mijn ogen geopend voor dance en trance-muziek. Ik kwam erachter dat DJ’s echt muzikanten en songwriters zijn. En sfeermakers. Meester in de opbouw van een song en een avond. Niet dat ik nu opeens dancefeesten bezoek, maar toch heeft het me beïnvloed. Dancemuziek is pure energie, en daar hou ik van.”

Hoe groot is het belang van goed geluid in een theater?
“Ik doe zelf natuurlijk geen boekingen, maar als mijn technische mensen twijfelen of het goed gaat komen met het geluid, dan doen we het niet. Of we nemen nog meer eigen spullen mee. Zo belangrijk is het.”

Zijn er producten die je altijd gebruikt?
“Ik zweer bij Yamaha piano’s. Zowel onstage als in de studio. Ik heb een CP1 en een CP300. De CP1 heeft waarschijnlijk de beste samples op dit moment, de CL300 geeft door de speakers en de trilplaat het gevoel dat je echt achter een instrument zit. Die laatste moet je wel minimaal met z’n tweeën tillen…”

Hoe ziet de thuisstudio van VanVelzen eruit?
“Op dit moment leeg, ik zit midden in de verbouwing. De garage wordt geluidsdicht of in ieder geval geluidsarm gemaakt en ik ga een vocal booth inbouwen. Het gaat geen complete studio worden, maar ik wil er goed kunnen demo-en en repeteren met de band. Ik werk met ProTools, plus Addictive drums, mijn Røde NT1 buizen microfoon en een Hook Gitaar versterker. Meer heb ik niet nodig. Sorry buren.”

We kennen je als een veelzijdige artiest, maar niet zo zeer als drummer. Terwijl je dus op zeer jonge leeftijd al een drumstel kreeg. Gaan we VanVelzen in de toekomst nog eens als drummer ergens tegenkomen?
“Zeker niet. En in de theatershow vertel ik én laat ik horen waarom!”

The Voice of Holland
VanVelzen gaat de boeken in als de man met misschien wel het beste idee van de afgelopen jaren op televisiegebied. De zanger wordt in 2010 benaderd om zitting te nemen in de jury van een nieuwe talentenjacht, maar heeft geen trek in een dertien in dozijn talentenshow. VanVelzen vindt dat het om de stem moet gaan en niet om het uiterlijk en bedenkt dat wat we nu kennen als de ‘blind auditions’ van The Voice of Holland. Het blijkt een gouden formule. The Voice of Holland is mede door de ‘blind auditions’ én door de auditie van latere winnaar Ben Saunders de hit van het tv-seizoen 2010-2011. Maar wat was nu de grootste succesfactor; de blind auditions, of Ben Saunders? VanVelzen noemt het een cocktail. “ Iedereen was denk ik toe aan iets nieuws. Het feit dat er bekende, succesvolle zangers in de stoelen zitten die vechten om de gunst van jong talent, is leuk om naar te kijken. Het feit dat dat ‘blind’ gebeurt, opende ineens een nieuwe dimensie. En de all-over positiviteit waarmee het programma het programma gemaakt wordt, is een verademing wat mij betreft. Uiteindelijk zijn het toch de talenten die een talentenshow maken. Ben Saunders was door zijn uitzonderlijke talent en voorkomen dé ideale kandidaat. Hij is extreem belangrijk geweest voor het succes van The Voice.”

Ben Saunders is een naam die gebleven is. Van veel finalisten van talentenjachten horen we niet veel meer…
“Je moest eens weten hoeveel kandidaten van The Voice of Holland juist door het programma enorme stappen maken. Ze komen in aanraking met boekers, met songwriters en producers en ze komen erachter waar hun kracht ligt. Ik zie mensen, ook na de show, opbloeien en helemaal op hun plek komen. Maar The Voice is niet per se zaligmakend, er zijn nog meer wegen naar Rome.

Volgend jaar komt er een vierde editie van The Voice. Wordt het aantal muzikanten voor Nederland niet gewoon te groot, waardoor veel deelnemers van talentenjachten snel in de vergetelheid raken?
“Het aantal muzikanten in Nederland groeit niet, denk ik. Er is gelukkig nog genoeg talent om je over te verbazen, om nieuwsgierig naar te zijn. Ik prent mijn kandidaten in; The Voice is tijdelijk. Je moet daarna zorgen dat je het op eigen kracht kunt. En ik ben er van overtuigd dat je die doorstart kunt maken. Want weet er nu iemand nog dat Waylon finalist was in Hollands Got Talent? Dat Leona Lewis X-Factor UK won? Of dat Kelly Clarkson mee deed aan de Amerikaanse Idols?”

Wat is jouw advies voor muzikanten die graag hetzelfde als jij zouden willen bereiken?
“Kom erachter waarin jij anders bent dan de anderen. Werk er aan en perfectioneer het. Dat geldt voor alles; je teksten, hoe je performance eruitziet en hoe je jezelf neerzet in het muzieklandschap.”