Interview Headhunterz: Pionier in de hardstyle-scene
Gepubliceerd op donderdag 25 juni 2020
De 28-jarige diskjockey Headhunterz is de eerste hardstyle-dj die op eigen kracht de Ziggo Dome in Amsterdam heeft uitverkocht. Dat komt doordat deze Willem Rebergen uit Veenendaal anders durft te zijn. Headhunterz is immers een van de eersten die hardstyle, een overwegend beukende muziekstroming, voorzag van een melodieuze en zachte rand. Dat leverde hem veel kritiek op binnen de gemeenschap, vooral van zijn eigen fans. Maar dat kan Willem niets meer schelen. “Bij mijn volgende stijlbreuk zal er online pas echt een bom ontploffen. Ik heb mijn kogelvrije vest alvast aangetrokken.”
Tekst: Patrick Lamberts
Vaak stopt een student met zijn studie wegens motivatiegebrek. Zo niet Willem Rebergen, beter bekend als dj Headhunterz. Bij hem lag een contract bij het label Scantraxx ten grondslag aan zijn vertrek bij de Rockacademie in Tilburg. “Toen ik op mijn achttiende dat contract kreeg, had ik reden genoeg om te geloven dat mijn carrière zou slagen. Daar ben ik vervolgens honderd procent voor gegaan. Op de Rockacademie konden ze toch al niet veel met mijn muziek en ik heb er zelf alleen wat muziektheorie en muziekgeschiedenis opgestoken. Het produceren van hardstylemuziek heb ik echt mezelf aangeleerd.”
Het zaadje voor een muzikale carrière wordt geplant in een professioneel kinderkoor, waar Willem van zijn negende tot twaalfde actief in zingt. “Het was een soort Kinderen Voor Kinderen.We namen zelfs cd’s op in studio’s en hadden televisieoptredens. Destijds raakte ik al geïnteresseerd in de andere kant van de opnameruimte. Zo’n grote mengtafel fascineerde me. Maar toen ik in de puberteit kwam, verloor ik dat even uit het oog. Ik kreeg andere interesses, weet je. Het was gewoon schooltijd en ik ging skateboarden. Toen ik een jaar of zeventien was, kwam ik weer in een andere fase van mijn leven waar muziek opnieuw belangrijk werd. Ik had het niet zo naar m’n zin op school, begon een beetje met uitgaan en toog daarom naar discotheek Scoob in Elst, waar dancemuziek en hardstyle werd gedraaid. Daardoor kreeg ik de ingeving om zelf muziek te gaan maken. Ik wilde dat laten horen aan de mensen die daar kwamen en er indruk mee maken op mijn vrienden. Daarom heb ik Fruity Loops gedownload op mijn pc’tje en ben ik begonnen met het maken van remixen: thema’s van Spongebob en dat soort ongein. Langzaam merkte ik dat ik het heel leuk vond om mooie melodieën te maken. Mijn vrienden waren er best van onder de indruk en op een gegeven moment mocht ik draaien in Scoob. Ik heb zelfs nog een keer meegedaan aan een dj-contest, die ik overigens heb verloren van iemand die stratenmaker is geworden of zo. Wel grappig!”
Mediteren
Als Willem zich ergens in vastbijt, dan doet hij dat met overtuiging. In zijn keuken staan allerlei zakken met voedingsmiddelen en -supplementen die zijn gezondheid op peil moeten houden. Ook zijn dagschema is bijna volgens militaire precisie uitgestippeld. Alles draait erom zijn muzikale carrière zo voorspoedig mogelijk te laten gaan. Voor drank en drugs is er geen ruimte. “De belangrijkste dingen voor mij zijn: muziek maken, sporten en mediteren. Ik begin ’s ochtends met mediteren. Vervolgens ga ik naar de supermarkt om mijn avondeten te halen en houd ik de rest van de ochtend vrij om Headhunterz-zaken te bespreken. Ik zit meestal vanaf 13.00 uur in mijn studio en werk soms wel tot middernacht door. Daarom maak ik mijn avondeten ’s ochtends al klaar, want wanneer ik eenmaal in de studio ben, wil ik er niet weg. Zelfs niet om even een magnetronmaaltijd in de supermarkt te halen. Alleen voor fitness, dat ik sinds een jaar heel fanatiek doe, ga ik weleens de deur uit, maar gelukkig zit de sportschool naast mijn studio.”
De orde en structuur in Willems dagelijkse patroon is ook terug te vinden in Willems muzikantschap. Al op jonge leeftijd was hij – zonder het zelf in de gaten te hebben – al net zo gedreven. “Ik sloot me op in mijn slaapkamer en zat uren achter elkaar te oefenen: vanaf het moment dat ik van school kwam totdat ik naar bed ging, was ik ermee bezig, maar zonder er al te veel over na te denken. Ik probeerde wel de muziek zoveel mogelijk in mijn sociale leven te integreren en mijn vrienden erbij te betrekken. Dan zat ik bijvoorbeeld op mijn kamer muziek te maken terwijl de rest jointjes rookte.”
Willems doortastendheid werpt echter niet meteen zijn vruchten af, maar ineens kwam er steun vanuit onverwachte hoek. The Prophet, alias van de Amsterdamse dj Dov Elkabas, reageerde plotseling op een van de vele demo’s die Willem al tijden lang rondstuurde om ergens onder de aandacht te komen. “Ik had al zo veel afwijzingen gekregen. Van die automatische mailtjes, weet je wel. Mijn muziek zou niet geschikt zijn. Ineens kreeg ik dan toch een mailtje met het verzoek om contact op te nemen. Ik stond perplex. Ik adoreerde The Prophet op dat moment en stond altijd met open mond te kijken wanneer hij op een feestje draaide. Dat telefoongesprek met hem gaf me nog veel meer zelfvertrouwen. Vanaf dat moment kwam ik ook minder op de Rockacademie. Dat is toch een vrij alternatieve plek met een ‘manjanasfeer’, alles lekker losjes, weet je wel. Daar maakte ik overigens gretig gebruik van, door thuis met mijn eigen ding bezig te zijn. Ik dacht altijd dat ik geen discipline had. Op school kwam ik ook niet zo gefocust over. Dacht ik. Onbewust was ik me wel degelijk heel hard voor iets aan het inzetten: mijn eigen muziek. Ik had destijds echter niet het idee dat het in de toekomst tot iets zou leiden. Ik deed gewoon wat ik leuk vond.”
Hardstyle
De muziek die vanaf dan Willems onverdeelde aandacht krijgt, heet hardstyle. Een vorm van Electronic Dance Music die ‘hard aan de buitenkant is en soft aan de binnenkant’. Die omschrijving kreeg Willem ooit via Twitter aangereikt, en hij vindt het nog steeds de mooiste. “Hardstyle is stevig en snel, maar ook gevoelig en subtiel in emoties. Het kan je dus wel raken, ook al beukt het er soms flink op los. Er is ook een tak in hardstyle die alleen maar hard en lomp is, maar mijn muziek is dat nooit geweest. Ik combineer het harde met het zachte en daar onderscheid ik me mee. Voordat ik in de scene kwam, was hardstyle voornamelijk heel erg hard en stoer. Ik heb er een extra smaakje aan gegeven, want ik wilde mensen een euforisch gevoel geven.”
Wie op YouTube zoekt naar videoclips van de door Willem gecreëerde hybride tussen hard en zacht, ziet dat de reacties van diehard hardstyle liefhebbers niet altijd even mals zijn. “Diehard hardstylers vinden mij écht niet leuk! Maar dat zie je wel vaker bij mensen die ‘te groot’ worden voor het groepje mensen dat zich diehard fan noemt. Die gaan zich op een gegeven moment tegen je afzetten. Het is voor sommigen niet stoer meer om mij goed te vinden. En mensen praten elkaar al snel na. Dus ja, het is gewoon wat het is. Ik heb het daar vroeger heel moeilijk mee gehad. Ik heb een best grote fanbase op internet, maar kreeg op een gegeven moment het gevoel dat die zich ineens tegen me keerde. Dat was wel even slikken. Ik kreeg geen leuke feedback meer. Het heeft me wat tijd gekost om daarmee om te kunnen gaan, maar de keerzijde was dat ik mezelf in die periode veel beter heb leren kennen. Toen de negatieve feedback zijn hoogtepunt bereikte, had ik er ineens vrede mee en voelde ik me bevrijd. Ik dacht: als het helemaal niets uitmaakt wat ik doe en er toch altijd negatieve reacties komen, dan kan ik dus eigenlijk juist doen wat ik wil. Het belangrijkste voor mezelf is dat ik authentieke muziek maak.”
Kilometers maken
Een nieuwe track van Headhunterz wordt meestal opgebouwd vanuit een melodie die de sfeer van het hele nummer bepaalt. Gewapend met niet meer dan een laptop met PreSonus Studio One zet Willem een paar muzieknoten neer die de basis vormen. “Die nootjes moeten een melodie vormen die me aanspoort om door te gaan. Ik moet een heel nummer om die ene melodie kunnen fantaseren. Vervolgens bouw ik mijn ideeën uit. Een beat komt pas later, want die is moeilijker uit je blote hoofd te bedenken. Dat is vaak een kwestie van ‘trial and error’, omdat een beat bovenal een ritmisch ding is. Soms word ik wakker met een melodie in mijn hoofd. Maar ik krijg ook weleens inspiratie van een videogame of film. Ik heb een hele tijd Skyrim gespeeld, een ‘role playing game’ voor de Playstation (The Elder Scrolls V: Skyrim – PL). Op een gegeven moment was mijn neefje het spel aan het spelen en zat ik op de muziek te letten. Ik kreeg daarbij hetzelfde gevoel als tien jaar geleden in discotheek Scoob. Ik dacht: laat ik hier ter plekke iets vets maken op mijn laptop met de muziek van die game als uitgangspunt. Daaruit is het nummer Dragonborn ontstaan, een van mijn grootste hits van de afgelopen jaren.” Willem vertelt erover alsof het hem allemaal komt aanwaaien, maar laat nou net het tegengestelde waar zijn. „Alleen degene die blijven ploeteren, zullen er komen. Je kunt al het talent van de wereld hebben, maar dat komt pas tot ontplooiing als je genoeg uren maakt. Kilometers maken is de sleutel tot succes.”
Het succes dat Willem met Headhunterz heeft geoogst, kan hem zomaar binnen een week van Zweden, via Mexico naar Dallas brengen om shows te geven. Komend jaar wordt ook weer heel druk. De hardstyle-dj is vooral in Amerika een geliefde afsluiter voor feestjes. Vind ‘ie ‘best wel leuk’ en hij draait er zijn hand er inmiddels niet meer voor om. Waar ligt voor hem nog de uitdaging? “In Amerika sta ik ineens voor een heel ander publiek en ben ik de vreemde eend in de bijt. Daar ligt dus nog zeker een uitdaging. Ook blijf ik op het gebied van muziektechniek bijleren. De illusie dat je ineens een heel nieuwe plaat kunt maken door een nieuw apparaat te kopen heb ik niet meer, maar soms hoor ik iets in een nummer waarvan ik denk: hoe hebben ze dat gedaan? Deadmau5 laat bijvoorbeeld in het nummer Fn Pig van zijn album › album title goes here ‹ een synthesizer horen die hij steeds sneller laat rollen. Daar heb ik inspiratie uit gehaald voor Breakout, mijn nieuwste track met Audiofreq. Ook in sound design zijn er altijd nieuwe dingen te ontdekken. Ik vind Knife Party daar bijvoorbeeld heel goed in.”
Stijlbreuk
Collega-dj Afrojack brengt op 19 mei zijn debuutalbum Forget The World uit. En hoewel dat in de dance-scene helemaal geen gewoonte hoeft te zijn, omdat singles in principe voldoen, ziet ook Willem zichzelf in de toekomst nog wel eens met een volledig album komen. “Ik vind het zelf heel leuk om albums te luisteren, omdat je het als een verhaal of reis kunt ervaren. Het geeft je als artiest ook meer ruimte om creatief te zijn en niet alleen die hit te pakken. Maar een album staat bij mij op de langetermijnplanning. Ik weet ook niet of het een volledig album of een extended play wordt. Ik werk nu eerst aan track met TNT. Die wordt heel vet. Ook heb ik onlangs een remix afgerond van Nostradamus. Verder ben ik bezig met nieuwe solotracks en ook die worden weer heel anders dan mensen van me gewend zijn. Ik weet nu al dat er online een bom gaat ontploffen, zo’n grote stijlbreuk is het wel. Ik heb mijn kogelvrije vest alvast aangetrokken.”
Dit interview verscheen eerder in Bax-shop Magazine (Voorjaar 2014).
Nog geen reactie...