Buddy Rich - Waarom hij een drumlegende is

Buddy Rich (1917-1987) wordt door velen de beste drummer ooit genoemd. Hij is hoe dan ook een drumlegende en wordt gezien als de grondlegger van het technisch drummen. Buddy’s roots liggen in de jazz, maar zijn drumtechnieken zijn doorgedrongen in alle muziekstijlen.

Bernard

Buddy (die eigenlijk Bernard heette) werd in 1917 geboren in Brooklyn, New York. Dat hij aanleg voor ritme had, werd snel duidelijk. Toen hij één jaar oud was, kon hij al een ‘steady beat’ spelen met lepels. Op peuterleeftijd trad hij op als drummer, wat hem de bijnaam ‘Traps the Drum Wonder’ opleverde. Op zijn elfde was hij bandleider. Op de top van zijn kindercarrière was hij het op één na best betaalde kind in de amusementswereld (na acteur Jackie Coogan). Laten we ons focussen op de muzikale kwaliteiten van Buddy Rich en de invloed die hij heeft gehad op al die drummers voor wie hij een belangrijk voorbeeld was en nog steeds is. Buddy wordt door velen, ook nog anno 2010, de beste drummer ter wereld genoemd. Hij wordt geroemd om zijn virtuoze techniek, kracht, groove en snelheid. Naast drummer was Buddy bandleider van een eigen bigband, waar hij zelf bij drumde. Met deze bigband heeft hij knappe staaltjes van muziekmaken laten zien, maar zijn muzikale roem heeft hij vooral aan zijn manier van drummen te danken.

https://www.youtube.com/watch?v=l2onql4LYMk

Cheque van Sinatra

Voordat we in het drummen van Buddy Rich duiken, eerst even zijn levensloop in het kort. Het verhaal gaat dat Buddy nooit drumles heeft gehad. Wel van Henry Adler, maar die leerde hem alleen muzieknotatie lezen. Hij repeteerde nooit, ook niet met zijn eigen bigband. Daar huurde hij andere drummers voor in. Rond zijn twintigste kwam Buddy in de jazz terecht, waar hij al snel met bekende namen optrad. Eén van die bekende namen was zanger Frank Sinatra, met wie hij ook bevriend raakte. In 1944 vertelde Buddy aan Sinatra dat hij graag een eigen band wilde beginnen. Sinatra schreef ter plekke een cheque uit van 40.000 dollar en zei: ‘Succes, hiermee moet het lukken’. En het lukte. Buddy formeerde een bigband, waarmee hij veel furore maakte, ook buiten de Verenigde Staten. De jaren dertig en veertig waren de hoogtijdagen voor bigbands, maar het lukte Buddy om ook in de decennia daarna succes te hebben met zijn bigband. Legendarisch is The West Side Story medley.

Buddy Rich wist zich uitstekend te bewegen in de Amerikaans tv- en amusementswereld. Hij was geregeld te gast in allerlei tv-shows, waar hij gemakkelijk het publiek op zijn hand kreeg. Wellicht is zijn bekendste optreden dat in The Muppet Show, waar hij een drumbattle aangaat met Animal, de vaste drummer van deze show (gespeeld door Ronnie Verrel). Animal verliest de drumbattle en wreekt zich op Buddy door een tom over zijn hoofd te gooien.

Exacte drummer

Genoeg over amusement, nu de muziek in. Wat maakte Buddy Rich als drummer zo bijzonder? We noemden al zijn virtuoze techniek, kracht, groove en snelheid. “Hij was ook een heel exacte drummer”, zegt Pierre Courbois, één van Nederlands bekendste jazzdrummers. “Dat moet ook als je als drummer in een bigband speelt. Want hoe groter de bezetting van de band, des strakker de drummer moet zijn. Tel één moet dan heel precies worden neergelegd. Daardoor zie je iets wonderlijks bij met name bigbands: bijna alle blazers zijn zwart, maar de drummer is vaak blank. Dat komt doordat blanke drummers (zoals Buddy Rich) over het algemeen exacter drummen. Zwarte drummers hebben vaak een wat lossere timing, die mij persoonlijk erg aanspreekt. Uiteraard zijn er uitzonderingen op deze regel, waaronder ikzelf: ik ben een blanke drummer met een slordige timing. In de jazz kan dat juist heel lekker zijn, mits je in een kleine formatie speelt.”

Hoofdrol voor snaredrum

Ook typisch aan het spel van Buddy Rich is de hoofdrol die hij geeft aan de snaredrum. “Technisch gezien is hij onmiskenbaar de beste ter wereld op de snaredrum”, aldus Pierre Courbois. “Hij heeft de snaredrumtechniek naar een hoger peil gebracht. Die techniek is te trainen door onder meer de zogeheten paradiddles. Dat zijn basisoefeningen op de snaredrum (of meerdere trommels), waarin je in een bepaalde volgorde links en rechts afwisselt, met single strokes en double strokes (enkele en dubbele slagen).” De enorme snelheid die Buddy Rich kon ontwikkelen, was legendarisch. “Maar snelheid is wel iets anders dan techniek”, merkt Pierre Courbois op. “Snelheid is te trainen. Het lijkt heel technisch, maar technisch gezien is langzaam spelen veel moeilijker. Hoe langzamer je speelt, des te exacter het moet. Dat geldt trouwens ook voor het volume: zacht spelen is moeilijker dan hard spelen. Buddy Rich beheerste dit allemaal tot in de perfectie: snel, langzaam, hard en zacht. Hij was overigens ook fantastisch met de brushes.”

Tot het einde

Buddy Rich is tot het eind van zijn leven actief geweest als drummer. Hij overleed in 1987 aan een hartstilstand, nadat hij aan een hersentumor was geopereerd. Het verhaal gaat dat bij zijn opname in het ziekenhuis een verpleegster aan hem vroeg of hij ergens allergisch voor was. Waarop Buddy antwoordde: “Ja, voor country & western-muziek.”
Nieuwsgierig geworden naar deze drummer? Op internet is ongelooflijk veel van en over hem te vinden. In boekvorm is er een biografie over hem verschenen, getiteld Traps, The Drum Wonder: The Life of Buddy Rich, geschreven door Mel Tormé.

De ‘scream tapes’

Buddy Rich stond bekend als een uitgesproken persoonlijkheid, die zich niet altijd even diplomatiek uitdrukte. Enerzijds was hij altijd behulpzaam en vriendelijk, maar hij was berucht om zijn ‘korte lontje’. Menigmaal moesten bandleden het ontgelden. Vaak dreigde hij met ontslag, maar meestal bleef het bij dreigementen. Een aantal van zijn bandleden heeft opnames gemaakt van zijn uitspattingen tijdens repetities en op tournee in de bus. Deze opnames (bekend als de ‘scream tapes’) zijn gaan circuleren en versterkten daardoor nog eens Buddy’s imago als opvliegende muzikant. John La Barbera, voormalig trompettist in de bigband van Buddy Rich, heeft deze tapes wel enigszins gerelativeerd. Naar aanleiding van een drumfout die Buddy zelf eens maakte tijdens een optreden kwam John in een diepgaand gesprek met hem. “Buddy vertelde me dat hij zich als muzikant altijd meer dan honderd procent gaf. En dat hij nooit concessies wilde doen ten koste van de muzikale kwaliteit. Daarom kon hij zich ontzettend kwaad maken als hij merkte dat een muzikant zich niet volledig gaf.”

Boek en dvd’s

Het is altijd mooi als legendarische muzikanten hun kennis en skills willen overdragen aan anderen. Ook Buddy Rich heeft dat gedaan. In 1942 heeft hij samen met drumleraar Henry Adler een boek geschreven over snaredrum-technieken, getiteld Modern Interpretation of Snare Drum Rudiments. Dit is nog altijd een standaardwerk voor drummers. Nog niet zo lang geleden is er een vernieuwde versie van het boek uitgekomen, waaraan oefeningen zijn toegevoegd die destijds nog niet waren uitgeschreven. Het is ook verkrijgbaar met twee dvd’s, waarop drummer Ted MacKenzie de oefeningen demonstreert. In ieder geval verkrijgbaar via diverse (internet)winkels. Google op de titel en je vindt hem meteen.

Zie ook

» Drums, Percussie & Accessoires

» Groove in muziek – Wat het is en hoe je het bereikt
» Snaredrum trilt mee als ik op de tom sla – Wat is de oplossing?
» Zithouding voor muzikanten – Leer opnieuw zitten!
» Hoe gaan mijn drumvellen langer mee? – 3 handige tips
» Mijn kind wil een drumstel! Wat nu?
» Drummen in onregelmatige maatsoorten – Voorbeelden & oefeningen
» Metal drummen – Leer het met deze gear en oefeningen
» Drum fills voor de beginner
» Drummen en onafhankelijkheid – 10 oefeningen
» Sneller drummen: zo lukt het!
» Reggae drummen – Ritmes, klanken en cues
» Wat zijn de vier belangrijkste drum-rudiments?
» Hoe word ik drummer? Alles voor beginners
» 5 vrouwelijke drummers die je moet kennen
» Drums opnemen: een vak apart
» Hoe moet ik mijn drumstel stemmen?