Interview Bridear: Japanse all-female band op Europese tour
Gepubliceerd op vrijdag 15 juni 2018
Hoe is het om als Japanse band door Europa te toeren? Hoe is het om als jonge vrouw deel uit te maken van de metalwereld? Wij vroegen het aan de dames van de all-female metalband Bridear!
Wie zijn Bridear?
Bridear is een all-female metalband uit Fukuoka, Japan. De band is opgericht in 2011 door Kimi (zang), Haru (bas) en Kai (drums) die daarvoor samen in een andere band speelden. Via het internet hebben ze de twee gitaristen Mitsuru en Misa gevonden. Ter promotie van hun debuutalbum ‘Baryte’ toeren ze door Europa en Japan. Als onderdeel van Japan Attacks haalde het jongerenplatform Dynamo de band naar Eindhoven, waar Bax-shop de kans kreeg om met ze praten over hun ervaringen.
Het interview
Hoe is de bandnaam tot stand gekomen?
Bridear: “Aangezien we een band zijn die volledig uit vrouwen bestaat waren we op zoek naar een naam die daarbij aansluit. Het woord ‘bride’ is iets waar veel meisjes een beeld bij hebben, maar als bandnaam vonden we dat niet interessant genoeg. Vervolgens zaten we te denken aan ‘dear bride’. Dat hebben we omgedraaid en zo zijn we op ‘Bridear’ gekomen.”
Waarom zijn jullie begonnen met het spelen van een muziekinstrument?
Haru: “Oorspronkelijk ben ik begonnen met gitaarspelen, maar de lage noten en de kracht van een basgitaar vind ik echt geweldig.”
Kimi: “Mijn interesse lag ook bij de gitaar, maar aangezien de band nog geen zang had, heb ik die rol op me genomen.”
Kai: “Voor mij geldt eigenlijk hetzelfde, haha. Er waren veel gitaristen, maar nog geen drummer.”
Misa: “Bij ons thuis was er altijd wel een gitaar te vinden. Op die manier ben ik erin gerold.”
Mitsuru: “Ik heb altijd gitaar willen spelen. Het ziet er superstoer uit! Bovendien bouwt mijn vader zelf muziekinstrumenten, waaronder die van mij.”
Zijn er muzikanten of bands waar je naar opkijkt?
Mitsuru: “Synyster Gates van Avenged Sevenfold.”
Kimi: “Mag het een Japanse band zijn? Dan Sex Machineguns.”
Zijn er verschillen tussen metalbands uit Japan en Europa?
Bridear: “Dat is moeilijk te zeggen. Het voornaamste verschil is wellicht dat Japanse metalbands melodischer zijn ingesteld.”
Er zijn verrassend veel all-female rock- en metalbands in Japan, zoals Aldious, Mary’s Blood en Cyntia. Hoe zou dat komen?
Bridear: “Het is een sneeuwbaleffect. Dankzij het succes en de exposure van deze bands zijn er steeds meer meisjes die geïnteresseerd raken in het maken van muziek en zelf een band beginnen.”
Hoe onderscheidt Bridear zich van deze andere bands?
Misa: “We mixen veel verschillende genres. Powermetal wordt gecombineerd met breakdowns, complexe gitaarsolo’s en catchy melodieën. Ieder bandlid heeft een brede en gevarieerde muzieksmaak, van westerse metalbands tot en met Japanse rock- en metalbands. Dat hoor je terug in onze muziek.”
Is het moeilijk om als vrouw onderdeel uit te maken van de metalwereld waarin voornamelijk mannen actief zijn?
Mitsuru: “Over het algemeen wordt er positief op gereageerd. Er zijn wel eens mensen die ons minder serieus nemen omdat we vrouwen zijn, en dat is natuurlijk niet leuk. Ik wil niet beschouwd worden als ‘meisje’. Wij maken ons er niet gemakkelijk vanaf door er schattig uit te zien en alleen maar simpele riffs te spelen. We nemen onze muziek serieus.”
Wat is jullie boodschap aan jonge meisjes die geïnteresseerd zijn om net als jullie een metalmuzikant te worden?
Haru: “Iedereen kan het! Nee, wacht, dat is niet helemaal waar, haha. Wat wij doen is niet voor iedereen weggelegd. Maar als je oprecht met muziek aan de slag gaat, dan komt het wel goed.”
Misa: “Metal is mogelijk!”
De songteksten van Bridear bevatten veel Engels. Waarom is er voor gekozen om Japans met Engels te combineren? Spreken jullie goed Engels?
Kimi: “Nee, Engels is absoluut niet mijn sterkste punt. We gebruiken Engels omdat het vaak beter past bij de melodie en de sfeer van de track.”
Er zijn veel mensen die jullie nog niet kennen. Welke Bridear nummers zouden jullie hun aanraden om naar te luisteren?
Misa: “Allemaal! Haha.”
Dit is jullie eerste tour in het buitenland. Hoe is de reactie van de Europese fans tot nu toe geweest?
Misa: “Iedereen vermaakt zich uitstekend tijdens de optredens, zowel de band als de fans. We zijn blij dat ook de mensen die ons voor het eerst zien zich amuseren.”
In welke andere landen zouden jullie nog willen optreden?
Bridear: “Amerika!”
Kimi: “En Engeland.”
Mitsuru: “Ik zou graag naar Finland gaan, want ik ben fan van Children of Bodom.”
Tot slot, wat is jullie droom voor de toekomst?
Misa: “We willen graag spelen op grote festivals over de hele wereld.”
Succes en bedankt voor jullie tijd!
Bridear: “Thank you!”
Life on the road
Het leven van een band die op het punt staat van doorbreken gaat niet over rozen. De Europese tour bestaat uit maar liefst 16 optredens in slechts 17 dagen, verspreid over acht landen. Vanwege het beperkte budget reist de band zo licht mogelijk. Dit betekent niet alleen dat ze weinig gear bij zich hebben, maar ook weinig begeleidend personeel. Zo zijn er geen roadies die hun spullen voor en na het optreden in orde brengen. Daarnaast zijn ze zelf verantwoordelijk voor het verkopen van hun merchandise. Bijkomend voordeel is dat ze hierdoor wel extra tijd kunnen doorbrengen met het publiek en dat wordt duidelijk door zowel de band als de fans gewaardeerd.
De kracht van muziek
Tijdens de soundcheck en de interactie met het publiek tussen de nummers door blijkt dat er toch een taalbarrière is. De bandleden spreken weinig Engels, maar in werkelijkheid is dat geen onoverkomelijk probleem. Zo vertelt bassiste Haru in het Japans dat Eindhoven haar doet denken aan haar thuisstad Fukuoka. Het publiek reageert positief. Of dit nu komt door haar enthousiasme, of omdat veel fans Japans hebben geleerd, maakt eigenlijk niet uit. Ook een simpel handgebaar van gitarist Misa en de opzwepende kreten van zangeres Kimi zijn voldoende om de sfeer er nog beter in te krijgen. Het laat zien dat muziek alle muren kan doorbreken.
Het optreden
Het concert van Bridear vond plaats in The Basement van Dynamo in Eindhoven. Een intiem zaaltje met een gemoedelijke sfeer van liefhebbers onder elkaar. Toen de support act zijn spullen op aan het ruimen was, stond de band achterin de zaal al klaar met de gitaren om de hals. Na een korte soundcheck namen ze een moment voor zichzelf voor hun pre-show ritueel, waarna het gitaargeweld meteen losbarstte. Wat direct opvalt, is de energie waarmee de dames op het podium staan. Gesynchroniseerde headbanging wordt afgewisseld met brede glimlachen en veelvuldig oogcontact met de fans, waaruit blijkt dat Bridear oprecht plezier heeft in het live spelen.
De band opent met ‘Light in the Dark’, een van de bekendste songs, waarna ze direct overgaan in ‘Scream’. Beide nummers zijn snel en stevig en laten direct zien wat voor power ze in huis hebben. Een leuke happening was dat de microfoon van Misa relatief hard stond in het begin. Hierdoor klonken haar screams zo bruut dat ze er zelf om moest lachen. Tijdens de vele complexe solo’s schromen beide gitaristen niet om nog verder naar voren te treden. Wat is er mooier voor een muziekliefhebber dan op nog geen 30 centimeter van een artiest te kunnen staan?
Drummer Kai en bassiste Haru nemen de ritmesectie voor hun rekening, een van de belangrijkste aspecten van een band. Kai speelt strak en slaat hard. Dit blijkt uit de hoeveelheid drumstokken die tijdens de show gesneuveld zijn. Haru is de kleinste van het stel, maar trekt de aandacht met haar vrolijke uitstraling en energieke performance. De setlist bestaat uit een mix van de bekende nummers van de EP ‘Overturn the Doom’ en nieuwe tracks van het album ‘Baryte’. Tijdens ‘Wing of Hope’ zingt iedereen uit volle borst mee met het catchy refrein en het is duidelijk dat zowel de band als het publiek zich uitstekend vermaken.
https://www.youtube.com/watch?v=27AVao_vwaQ
De gear van Bridear
De band maakt tijdens de optredens van de Europese tour gebruik van de spullen die de zalen hun aanbieden. Het gaat hier dan voornamelijk om de grote spullen zoals de (bas)gitaarversterkers en de basis van het drumstel. Toch hebben de dames elk hun eigen spullen bij, waardoor ze hun onmiskenbare sound kunnen creëren. Het geeft de muzikanten onder ons ook een goed inzicht in wat de must-have pedalen zijn voor wanneer je licht wilt reizen.
Misa gebruikt de gitaren van het merk ESP. Tot voor kort was ze regelmatig te zien met een rode Edwards FR-130 GT. Dit is een Japans submerk van ESP dat in Europa moeilijk te verkrijgen is. Het model doet denken aan de LTD FRX-401. Voor de Radiance Tour heeft ze de ESP E-II Horizon FM NT in Dark Brown Sunburst omarmd. Haar pedalboard bestaat uit een Maxon OD808 overdrive en een Boss NS-2 Noise Surpressor. Beide gitaristen maken tevens gebruik van de Line 6 Relay G50 om draadloos te kunnen spelen, voor optimale bewegingsvrijheid op het podium.
Mitsuru speelt op de gitaren van Jackson, die al dan niet door haar vader zijn aangepast. Speciaal voor deze tour heeft ze een Jackson ‘roundhorn’ V gekregen. Haar trademark zijn de roze strepen, die ook op dit model goed tot uiting komen. Al haar gitaren zijn voorzien van Seymour Duncan elementen, zoals de Invader. Voorheen was haar main axe een Jackson Rhoads. Voor een gitaar met dezelfde looks komt deze Jackson RRXMG met Pink Bevels het dichtst in de buurt. Haar pedalboard lijkt sterk op die van Misa. Zo maakt ze naast de Boss NS-2 Noise Surpressor ook gebruik van een Maxon OD9 overdrivepedaal.
Haru was vroeger te zien met een aangepaste ESP RF-00SL. Deze hoogwaardige bas is het signature-model van Reita, de bassist van The GazettE. Ook dit model is in Europa bijna niet te vinden. Net als Misa heeft Haru voor deze tour de overstap gemaakt naar ESP E-II. Haar keuze is gevallen op de ESP E-II Stream in Snow White. Haar pedalboard bevat een Boss TU-2. Dit is de oudere versie van de TU-3 Chromatic Tuner. Daarnaast maakt ze gebruik van een Boss Bass Limiter LM-2B. De huidige variant van dit effectpedaal is de Boss LMB-3.
Voor fans door fans
Iedere artiest weet dat het lastig is om van je hobby te kunnen leven. Het is dan ook fijn wanneer verschillende partijen elkaar kunnen helpen om samen tot iets moois te komen. Daarom willen we Dynamo Eindhoven bedanken om ook relatief onbekende bands een podium te bieden. Daarnaast dank aan Atsushi Harada voor het gebruikte fotomateriaal. Hij is een gepassioneerde fotograaf, die door middel van beeld de cultuurverschillen tussen Nederland en Japan vast wil leggen. Tot slot, Bax-shop is blij dat Bridear tijd voor ons heeft vrijgemaakt in het drukke schema. Minna, arigatou!
Zie ook
» KPOP.FLEX: Europa’s allereerste K-Pop megafestival!
» Vijf redenen waarom je BTS moet kennen!
Barry is begin 2015 begonnen als copywriter bij Bax Music. Zijn expertise ligt in de elektrische gitaren, maar ook andere snaar- én strijkinstrumenten draagt hij een warm hart toe. Bands als Epica, Garbage en Versailles behoren tot zijn favoriete muziek.
Nog geen reactie...