Interview Angerfist: Face to face, niet face to mask

Wanneer je de naam Danny Masseling laat vallen, zal in eerste instantie niemand opkijken, maar veel mensen weten niet dat hij dé man achter het masker van hardcore DJ Angerfist is. Wat is het geheim van deze DJ Mag top 100 DJ? Wij vroegen het hem face to face, niet face to mask!

Na wat speurwerk om Angerfist zonder masker ook daadwerkelijk te kunnen vinden, strijken we neer op het terras van het hotel met de grote toekan in Enschede. Ontmaskeren doen we hem niet, maar we willen wel graag meer weten!

Hét geheim

De vraag wat het grote geheim achter ‘Angerfist’ is, wordt Danny vaker gesteld. Waar iedereen denkt aan het masker, is er volgens Danny meer. “Het geheim is een combinatie van het masker en de hoodie, maar ook de naam die goed past. Daarnaast hoop ik dat het vooral de muziek is die het verschil maakt!” Ook denkt hij dat de tijd van instappen deel van het geheim is. “Toen ik begon, was hardcore echt nog piepklein, net na de early tijd die helemaal inklapte. Toen kwam de millennium-hardcore-sound op en stroomde ik rond begin 2001 in. Hardcore werd vervolgens steeds groter en ik kon meegroeien met de scene.” Het was ook een bewuste keuze om met masker op te treden. “In het begin wilde ik het liefste in de studio zitten, niet per se het podium op, en anoniem blijven, zodat je niet steeds aangesproken wordt. Natuurlijk ziet het er ook vet uit! Het masker bracht uitkomst en is de beste keuze ooit geweest. Overal waar ik ga, zie ik nu fans met dat masker op.” Dit alles bereiken zonder masker had niet gekund volgens hem. “Het is zo’n iconisch ding geworden. Misschien had de muziek voor zichzelf kunnen spreken, maar dat is moeilijk te zeggen.”

Van anoniempje naar podiumbeest

Inmiddels heeft Danny geen problemen meer met het podium. “Nu vind ik het zeker leuk ja! Misschien wel net zo vet als muziek maken. Maar toen was ik ook heel anders, we praten over twintig jaar geleden. Ik was een verlegen boerenknul uit een dorpje bij Twente en alles was nieuw. Door dit werk verander je zelf ook.” Als hij echt zou moeten kiezen, gaat hij nog steeds voor muziek maken boven optreden. Toch brengt juist optreden, mede door het masker, ook leuke anekdotes met zich mee. “Die maskers gaan aan de lopende band kapot. Ze beschadigen of knappen. Dus nu heb ik zelfs een mal laten maken en laat ik ze gieten bij één bepaalde gast. In die twintig jaar heb ik wel tachtig tot negentig maskers versleten, denk ik.” Ook vraagt drinken met een masker om een bepaalde handeling. “Even de kop naar achter, masker opzij en dan gaan de glaasjes Jägermeister er best in.” Merken dat hij een masker op zijn hoofd heeft, doet hij allang niet meer. “Daar ben ik aan gewend na zoveel gigs. Alleen als het warm is, en dan die hoodie en het masker… dan ga je zweten!”

Niet oud worden

Afgezien van zich anoniem over festivals kunnen bewegen is er nog een ander voordeel. “Ik word niet oud!” zegt hij. “Welke leeftijd ik ook heb, Angerfist blijft hetzelfde. Als je na twintig jaar een wat oudere kop krijgt, ziet niemand het!” Hij aarzelt dan ook niet als ik hem vraag of hij zich ooit heeft willen ‘exposen’. “Nee, dat zou het hele mysterie weghalen.” Toch is het stukje bij beetje al wel bekend wie Angerfist is. “Als ik op een festival rondloop en iemand herkent mij, ga ik gewoon op de foto. Anders denken ze misschien dat ik een arrogante gast ben. Dus er zweven wel wat foto’s rond zonder masker.” Toch tast het overgrote deel van de mensen compleet in het duister over wie hij is. “Dat is alleen maar goed!” Moeilijk vol te houden om anoniem te blijven was het overigens niet. “Nee, dat ging eigenlijk nagenoeg vanzelf.”

De opmars

Dat hardcore zo hard zou groeien, had niemand verwacht, ook Danny niet. “Het is echt veel groter dan vroeger, veel internationaler ook. Vroeger had je vooral Nederland en dan Italië, Duitsland en België een beetje. Nu hebben zelfs alle commerciële grote festivals stages met hardere stijlen, en sta je al snel voor heel grote aantallen mensen. Zelfs op een groot festival in Rusland doen ze tegenwoordig hardcore, dat is toch vet! Daarnaast kom ik in Amerika, Australië, landen in Azië. Dat was er vroeger allemaal niet.” Bang dat de scene weer verpest gaat worden is Danny niet. “Dat heb je zelf in de hand denk ik. Commerciëler worden kan er juist ook voor zorgen dat het nog meer mensen gaat trekken, zolang de muziek maar strak blijft.”

De grootste aller tijden

Danny heeft een flink aandeel in die explosieve groei, maar vindt hij dat zelf ook? “Dat is moeilijk te zeggen over jezelf”, lacht hij. “Natuurlijk speel ik daarin een rol, maar de scene is zo groot. Er zijn meer artiesten met vette muziek. Misschien dat ik wat deuren heb geopend, maar zeker niet alles.” Toch wordt hij door een groot deel gezien als ‘de grootste hardcore-DJ aller tijden’. “Ik weet dat het voor veel mensen zo is, maar ik ben daar zelf niet mee bezig. Ik doe gewoon mijn eigen ding en probeer daar niet te veel over na te denken. Daar ben ik misschien wel een te nuchter persoon voor.” Hij juicht het toe dat een nieuwe generatie de scene aan het ‘overnemen’ is. “Dat is juist beter”, beaamt hij. “Een tijd terug zag je steeds dezelfde namen op line-ups. Nu is er veel nieuwe aanwas, zoals Deadly Guns, Sefa, Dr. Peacock, D-Fence. Dat vind ik super chill.” Als ik Danny vraag om een naam die we misschien nog niet gehoord hebben, noemt hij Gridkiller. “Die zit nu bij Neophyte Records en heeft een heel frisse sound. Pure hardcore, strak, dat wordt een grote.” Zich overgeven aan de jonge generatie is hij echter nog lang niet van plan. “Zolang ik er plezier in heb, zie ik geen reden om te stoppen!”

Blijven ontwikkelen

Ook de typische Angerfist-sound ontwikkelt zich door. Als Danny zijn eerste release moet vergelijken met zijn laatste, ziet hij zeker verschillen. “Vroeger was alles simpel en ging het maar door. Nu is het heel dynamisch, strak afgemixt, goed gemasterd. De truc in nummers nu is om te variëren en te blijven pieken.” Toch is de formule van Angerfist in grote lijnen hetzelfde gebleven. “Het is meer steady”, zegt hij, “en je gaat met de tijd mee. Als je house van vijf jaar geleden hoort, klinkt dat ook gedateerd.” Het zit hem vooral in de mogelijkheden die je tegenwoordig hebt, wat volgens Danny ook veel leuker is. “Vroeger was het vrijer, toen maakte je wat je vet vond. Dan pikte ik een nootje uit een andere track en daar maakte ik een heel nummer mee. Nu ben je heel erg bezig met hoe iets klinkt in een club of op een festival. Maar het is wel leuker! Je werkt dan met heel uitgebreide synths, zoals Serum en Sylenth1, en je haalt je samples online via Splice binnen. Ik maak ook meer vanaf ‘scratch’ nu.” Volgens Danny is het wel een kwestie van blijven leren en alles bijhouden. “Je moet niet verzwakken tussendoor, dan loop je meteen achter. De nieuwe generatie gaat ook tien keer sneller!” lacht hij.

Diabolic Dice

Dat Danny zelf niet verzwakt, bewijst hij met weer een nieuw album genaamd Diabolic Dice. De naam komt voort uit de liefde voor ‘80’s horror films’. “Die vibe vind ik vet” zegt hij. “De naam had net zo goed zelf een film uit die tijd kunnen zijn, naast A Nightmare on Elm Street en Hellraiser.” Mensen kunnen alles verwachten wat je normaal ook van Angerfist hoort, echt heel gekke dingen zitten er niet tussen volgens Danny. “Zoals altijd ga ik lekker veel verschillende dingen doen. Ik probeer altijd in alle subgenres muziek te maken. Frenchcore, terror of zelfs uptempo, dat houdt het fris.” Het hele album is solo en dat is tegenwoordig best bijzonder. “Maar ik wilde het gewoon echt een keer helemaal alleen doen.” De release van het album wordt groots gevierd in AFAS Live in Amsterdam, iets om naar uit te kijken vindt ook Danny. “Dat wordt gewoon heel erg vet en ik heb er heel erg veel zin in. Je kunt veel LED verwachten, zuiver geluid en een heel goede show. We gaan maximaal los daar!”

Dit interview verscheen eerder in Bax Music Magazine (najaar 2019).

Interviews met DJ’s & Producers Baxpertise van Bas: hiphop én Special Care Interview Coone: Cool & catchy Interview Danny Vera: Best geklede artiest schrijft niet voor de spotlights Interview Mesto: Geen Italiaans, maar gewoon lekker Hollands! Interview Digital Punk: Mr. Unleashed is nog lang niet klaar