Klinker-problemen (en oplossingen) bij het zingen
Gepubliceerd op vrijdag 1 november 2019
In deze aflevering van de serie over zangtechniek gaan we het hebben over klinkers. Of beter, over de uitspraak van klinkers. Loop je bij het zingen steeds tegen dezelfde problemen aan en dan vooral bij de hoge noten? Dan zou dat best eens aan je uitspraak van de klinkers kunnen liggen.
- Veranderende klinkers”
- Met en zonder compressie
- Dwingende klinkers
- Pionier Cathrine Sadolin
- Glijdende schaal
- Hoe eigen maken
- Goed om te weten
- Klinkers en zuiver zingen
- Volume en zang
- Zie ook
Let op
- Het kan goed zijn om eerst ons blog over dictie, uitspraak en articulatie te lezen.
- Ga onderstaande zangtechnieken niet in je eentje uitproberen, maar combineer deze kennis altijd met zanglessen. Zelfs een paar lessen zijn al beter dan niets. Hiermee voorkom je a) dat je vastloopt en b) dat er schade aan je stembanden ontstaat.
Veranderende klinkers
Zing (met compressie) op een voor jou gemiddelde toonhoogte en gemiddeld volume een duidelijke ie en zing een toonladder omhoog. Als je bij de hoge noten die ‘ie’ als klank wilt handhaven, loop je op een gegeven moment tegen een soort grens aan. Je voelt iets veranderen in je spraakkanaal. Op dat moment schakel je namelijk over van zingen met compressie naar zingen zonder compressie. Daardoor gaat je stem anders klinken. Wil je dat voorkomen? Dan moet je bij de hoge noten de ‘ie’ laten overgaan naar een ‘i’. Als je dat doet, kun je tot bovenin de compressie vasthouden en de klankkleur van je stem handhaven. Bij zingen is de uitspraak van klinkers een belangrijk aandachtspunt. Uitspraak van klinkers kan zangers voor problemen plaatsen. Iedere klinker vraagt een bepaalde stand van het spraakkanaal. Maar die stand kan bij zingen niet altijd gehandhaafd blijven, zeker niet bij hoge noten. Stel dat je toch probeert om de oorspronkelijke uitspraak van een klinker in iedere gezongen noot te handhaven. Dan gebeuren er verschillende dingen, die je zang niet ten goede komen. Ten eerste bouw je spanning op in je spraakkanaal, maar ook in de spieren daar omheen. Die spanning hoor je terug in je stem. Je stem versteent als het ware, waardoor je geluid stijf, dun en schril wordt. Die verkramping werkt door naar de volgende inademing, waardoor de volgende zin ook al niet lekker klinkt. Je komt in een vicieuze cirkel terecht, waardoor je steeds minder lekker zingt. Als je dit gedurende lange tijd doet, zou je ook nog eens stemproblemen kunnen krijgen.
Met en zonder compressie
Om de hiervoor genoemde problemen te voorkomen, moet je de oorspronkelijke klank van de klinkers loslaten als je hoger gaat zingen. Naast de zangtechnische argumenten zijn er ook artistieke overwegingen als het gaat om de uitspraak van klinkers en klankkleur van je stem. In de popmuziek wordt meestal met compressie gezongen. Dat komt mede doordat de wortels van de popmuziek in de Engelstalige gebieden liggen en juist in het Engels (met name in Amerika) wordt veel met compressie gesproken. Dat heeft zich doorgezet in de zang. Popzangers willen die compressie doorgaans zo lang mogelijk volhouden, ook tot in de hogere noten. Maar dan moet je wel de oorspronkelijke uitspraak van een aantal klinkers loslaten. In de vierde aflevering van deze serie zijn we uitgebreid ingegaan op zingen met en zonder compressie. We herhalen het hier even kort. Want het is een belangrijk onderwerp, zeker in relatie tot de uitspraak van klinkers. Om geluid te kunnen maken, moeten de stembanden tegen elkaar aan worden gezet. Dit kan op verschillende manieren. Als bij het zingen de stembanden zich aanspannen samen met de spieren die de stembanden tegen elkaar aan trekken (de adductoren), dan noemen we dat de actieve modus oftewel zingen met compressie. De stembanden zijn hier dus actief betrokken (inwendig aangespannen) bij de toon en de toonhoogte. Naast deze actieve modus is er ook een passieve modus. De stembanden worden ook dan tegen elkaar aan geplaatst, maar dat gebeurt alleen vanuit de omliggende spieren (de genoemde adductoren). De stembanden zelf blijven daarbij ontspannen. Het zingen in deze passieve modus noemen we zingen zonder compressie. Dus, bij zingen met compressie zijn het de stembanden zelf die tegen elkaar aan gaan staan (actieve modus). Bij zingen zonder compressie (passieve modus) zijn het de omliggende spieren die de stembanden tegen elkaar aan zetten, waarbij de stembanden zelf ontspannen blijven. Zingen met en zonder compressie geeft ieder een eigen klank. Ze hebben ieder ook hun eigen beperkingen, zowel in dynamisch bereik als in toonhoogte. Dat zie je in onderstaande tabel. Als je deze serie volgt, zal de tabel je bekend voorkomen. Maar nu hebben we de tabel uitgebreid. Onderaan staat namelijk wat er met de klinkers gebeurt als je hoog zingt.
Dwingende klinkers
Vooral bij het zingen met compressie loop je tegen klinkerproblemen aan als je hoog gaat zingen. Wil je de oorspronkelijke klank van de klinker zoveel mogelijk handhaven bij hoge noten, dan moet je op een zeker moment omschakelen van zingen met compressie naar zingen zonder compressie. De klinker dwingt je dus om naar een andere modus te gaan, waardoor je stem ineens anders gaat klinken. Het kan zelfs gebeuren dat je stem onbedoeld overslaat. Normaal gesproken wil je dat niet, want je wilt zelf kiezen hoe je stem klinkt. Je wil niet tot een bepaalde klankkleur worden gedwongen omdat je de klinkers zo oorspronkelijk mogelijk wilt uitspreken. Een zangeres als Christina Aguilera blijft tot ver in de hoge noten met compressie zingen. Dat lukt haar doordat ze de uitspraak van de klinkers aanpast. Een enkele keer laat ze bij de hoge noten de compressie los, waardoor haar stem ineens anders klinkt en wat heser wordt. Vermoedelijk is dat een artistieke keuze. Iets soortgelijks zien we bij zangeres Shakira. Zij wisselt vaak tussen zingen met en zonder compressie, door vaak aan het eind van de zin haar compressie heel even los te laten. Daardoor zit haar zang soms tegen het jodelen aan. Naar alle waarschijnlijkheid ook een eigen artistieke keuze. Er is een Nederlandse zanger die zo’n goede zangtechniek heeft, dat hij tot ver in de hoge regionen heel dicht bij de oorspronkelijke uitspraak van de klinkers kan blijven. Die zanger is Marco Borsato. “Dat lukt hem dankzij zijn fabuleuze ademtechniek en een uitstekende conditie”, zegt zangcoach Alfons Verreijt. “Hij ademt net genoeg in, waardoor zijn stem minder onder druk staat. Door die mindere druk blijven de klinkers dicht bij hun oorspronkelijke uitspraak. Ook heeft hij een goede ademsteuntechniek: hij hoeft zijn flanken nauwelijks uit te zetten, zodat hij nog voldoende speelruimte heeft als hij bij moeilijke noten komt. Marco zingt niet hard, maar wel pittig. Doordat hij op zo’n beheerst volume zingt, houdt hij zijn stem goed onder controle en kan hij met compressie blijven zingen, ook in het hoog. En door twang toe te passen (zie vorige aflevering) geeft hij intensiteit aan zijn zang.”Onderwerpen als ademsteun en twang hebben we in vorige afleveringen van deze serie besproken.
Christina Aguilera
Pionier Cathrine Sadolin
We hoeven niet allemaal zo te kunnen zingen als Marco Borsato. Maar je wilt wel lekker zingen en niet door de uitspraak van de klinkers tot een bepaalde klankkleur worden gedwongen. Iemand die op dit gebied baanbrekend werk heeft gedaan, is de Deense zangpedagoge Cathrine Sadolin. Zij is de grondlegger van de bekende Complete Vocal Technique (CVT).”Sadolin heeft van een groot aantal zangers de uitspraak van klinkers geanalyseerd”, vertelt Alfons. “Zo heeft ze ontdekt dat veel zangers hun klinkers veranderen als ze hoger gaan zingen. Op die manier lukt het hen om de klankkleur in stand te houden.” Hiermee heeft Sadolin een belangrijke ontdekking gedaan. Vervolgens heeft ze dit gevat in een methode waarin je bepaalde klinkers in de hoge noten vervangt door ‘uh’, ‘i’ en ‘oh’. “In zeker opzicht is dat een goede en praktische oplossing”, vindt Alfons. “Maar het heeft ook zijn beperkingen. Als zanger moet je voortdurend in je hoofd houden welke klinkers veranderen in die ‘uh’, ‘i’ en ‘oh’. En ook vanaf welke toonhoogte dit zou moeten gebeuren, dus waar het omslagpunt ligt. Met andere woorden: er zijn scherpe grenzen gesteld en die moet je als zanger goed in je hoofd hebben. Een extra moeilijkheid is dat in iedere taal de klinkers weer anders zijn. Daarom ben ik gaan nadenken over een andere benadering, die natuurlijker voelt voor zangers.”
Glijdende schaal
Alfons is met zijn leerlingen aan de slag gegaan en heeft aan de hand van zijn praktijkervaringen een eigen methode ontwikkeld, voortbordurend op de methode van Sadolin. “Door die methode ga je als zanger van nature naar de gewenste klinkeruitspraak, langs een glijdende schaal. Er zijn dus geen scherpe overgangen en je lichaam regelt het als het ware zelf hoe de uitspraak van een klinker verandert als je hoger gaat zingen. Je hoeft er niet bij na te denken.”Een belangrijk gegeven hierbij is dat je niet probeert tegen te houden dat je klinkeruitspraak verandert naarmate je hoger gaat zingen. Je moet het gewoon laten gebeuren. Voordat we hier dieper op ingaan, kijken we eerst even naar de tabel op deze pagina. Daarin zie je twee modi: zonder compressie en met compressie. Daartussen ligt een scherpe grens. Binnen zingen zonder compressie is er een glijdende schaal tussen enerzijds zingen met de randjes van je stembanden (de klassieke kopstem) en anderzijds zingen over de volle breedte van je stembanden. Deze tabel is uitgebreid besproken in de vierde aflevering van deze serie. Onderaan de tabel hebben we een nieuwe rij toegevoegd. Daarin zie je hoe de klinkers zouden moeten veranderen als je hoog gaat zingen. Zing je zonder compressie met de randjes van je stembanden, dan hoef je de uitspraak van de klinkers niet aan te passen als je hoger gaat zingen. Zing je zonder compressie over de volle breedte van je stembanden, dan zouden de klinkers naar ‘ee’ en ‘oo’ moeten gaan als je hoger gaat zingen. Zing je met compressie, dan gaan je klinkers naar ‘i’, ‘u’ en ‘o’ als je hoger gaat zingen. Belangrijk is dat je dit geleidelijk laat gebeuren naarmate je hoger zingt.
Hoe eigen maken
Tot zover het principe. Maar nu de praktijk. Hoe kun je dit door oefening jezelf eigen maken? Alfons legt uit: “Je kiest een klinker en die zing je op een voor jou gemiddelde toonhoogte en gemiddeld volume. Zing die klinker met compressie. Vervolgens ga je die klinker steeds hoger zingen (bijvoorbeeld een toonladder), terwijl je de stand van je spraakkanaal handhaaft. Als je dat heel bewust doet, merk je dat de klinker vanzelf ‘glijdt’ naar een andere uitspraak naarmate je hoger zingt. Door dit te oefenen, met verschillende klinkers, leert je lichaam om dit van nature te gaan doen. Je leert te focussen op de stand van je spraakkanaal en niet op de klank van je klinkers.” Maar let op, er zit een addertje onder het gras, zegt Alfons. “Ik raad af dat mensen dit zelf gaan proberen zonder begeleiding van een zangdocent. Die zangdocent is nodig om te kijken wat er met je gebeurt. Want de kans is groot dat je zelf niet in de gaten hebt dat er toch iets verandert in je spraakkanaal. Of dat je ongemerkt iets doet met je ademsteun. Of dat je ergens spanning opbouwt waar die niet hoort. Dit moet gecontroleerd worden door iemand die naast je staat en verstand van zaken heeft. Zoek daarom een zangdocent als je die nog niet hebt. Die zangdocent moet je op motorisch niveau aanspreken: hij of zij moet je kunnen aangeven hoe iets moet voelen.”
Tot zover de uitspraak van klinkers. In de volgende aflevering gaan we in op zingen met effect. Denk daarbij aan growlen, grunten, krijsen, grommen, hijgen, kreunen en schreeuwen.
Goed om te weten
Klinkers en zuiver zingen
In het artikel leggen we uit waarom je de oorspronkelijke uitspraak van klinkers niet kunt handhaven als je hoger gaat zingen. Dat geldt zeker als je met compressie zingt. Als je probeert bepaalde klinkers precies goed uit te spreken als je hoog zingt, schiet als het ware je compressie los en switch je naar zingen zonder compressie. Daardoor verandert onbedoeld je klankkleur. De uitspraak van klinkers kan ook een nadelig effect hebben op de zuiverheid van je zang, ook al lukt het je om in dezelfde modus (met of zonder compressie) te blijven. Dat zit als volgt. Iedere klinker vraagt een eigen stand van het spraakkanaal. Dus bij iedere andere klinker verandert je spraakkanaal in meer of mindere mate. Dat kan er de oorzaak van zijn dat je bepaalde ’toonsprongen’ niet zuiver zingt, ook als je op een gemiddelde toonhoogte zingt. Stel je zingt ‘from you’ en ‘from’ ligt in toonhoogte een stukje hoger dan ‘you’. Als je ‘you’ heel letterlijk als ‘joe’ uitspreekt, wordt het lastiger om in toonhoogte een zuivere sprong te maken tussen van ‘from’ naar ‘you’. Dat komt doordat de stand van je spraakkanaal op een ‘o’ anders is dan bij een ‘oe’. Het wordt gemakkelijker als je ‘you’ meer uitspreekt als een klank die een beetje tussen ‘jù’ en ‘jò’ zit. Een beetje klankloos dus, zoals de echte Angelsaksen het woord ‘you’ vaak uitspreken. Als je dat doet, verandert er nauwelijks iets in je spraakkanaal als je van ‘from’ naar ‘you’ gaat. Daardoor wordt het gemakkelijker om de toonsprong zuiver te maken. Heb je wel eens problemen met onzuivere toonsprongen tussen lettergrepen met verschillende klinkers? Trek dan die klinkers qua uitspraak wat dichter bij elkaar. Grote kans dat het dan beter gaat.
Volume en zang
Het heeft niet echt met klinkeruitspraak te maken, maar het is belangrijk genoeg om het nog eens onder de aandacht te brengen. Dat is namelijk het onderwerp ‘volume en zang’.”In de popmuziek is volume wellicht het grootste probleem voor zangers, met name in het amateurcircuit”, zegt zangcoach Alfons Verreijt. “Vrijwel alle amateurbands repeteren op een te hoog volume. En vaak ook nog eens in een kleine ruimte. Dat is een enorm probleem voor de zanger. Die wordt gedwongen om het volume omhoog te draaien om zichzelf nog te kunnen horen zingen. Maar dat is begrensd, omdat vanaf een bepaalde stand van de volumeknop de microfoon gaat rondzingen. Hoe kleiner de ruimte, hoe eerder dat gebeurt.”Het gevolg is dat zangers tijdens repetities dan maar zo hard mogelijk zingen om zichzelf te kunnen horen. Naast het risico op stemschade heeft dat nog een nadeel. Dat uit zich op het moment dat ze gaan optreden. Doordat bij optredens de ruimte vaak groter is, de opstelling anders en de zanger een eigen monitor heeft, kan deze zichzelf juist heel goed horen. En dus hoeft hij of zij ineens niet meer hard te zingen. “Het is alsof je plotseling een ander instrument bespeelt”, schetst Alfons. “Alsof je in de repetitieruimte altijd toetsen hebt gespeeld en op het podium viool moet spelen. Voor zangers is dat een ramp en ze stuiten hierbij altijd op onbegrip van de andere bandleden. Speel daarom tijdens repetities zo zacht mogelijk. Daar doe je de zanger een enorm plezier mee en het is voor ieders oren veel beter. Dan kan de zanger zich richten op de sound en niet op het maken van zoveel mogelijk volume.”
Zie ook
» Stemproblemen bij voice-overs – 5 tips van een professional
» Dictie, uitspraak en articulatie – Zangers kunnen niet zonder!
» Zingen met effecten: growlen, grunten, distortion, krijsen, kraken, ruisen…
» Belten en twangen- Techniek voor hoog en hard zingen
» Pitch-correctie: Auto-Tune, Melodyne… valsspelerij?
» Hoe je een koor moet opnemen
» Zing! Het is goed voor je (ook al kun je het niet)
» Zang-opnames mixen in 5 stappen
» Zang opnemen en versterken voor beginners
» Alle Zangtechniek-blogs
» Alle Zang-blogs
» Microfoons en accessoires
» Zangboeken
» Vocal effects
» Speakers
Alfons Verreijt
Alfons Verreijt is zangcoach en ontwikkelaar van de VocalFeedback-methode. Hij studeerde zang aan de conservatoria van Rotterdam en Hilversum. Hij was ontevreden over de bestaande zangmethode die tijdens zijn opleiding werd gebruikt en startte in 1998 een zoektocht naar een betere methode. Die leek hij korte tijd gevonden te hebben in CVT, maar toen ook deze methode niet consequent en omslachtig bleek, besloot hij van de grond af opnieuw te beginnen. Tijdens de ontwikkeling van VocalFeedback stuitte hij op dr Baxter (Old Way New Way) en NLP. Daarmee realiseerde hij zich gaandeweg steeds meer dat ons brein in staat is om meer dan 90% van het zingen op de automatische piloot te leren doen. Door middel van het zogenaamde ‘ankeren’, een term uit de NLP, worden zangtechnische lagen aan elkaar gekoppeld in het onderbewustzijn. Dit levert onmiddellijk spectaculaire resultaten op. Tijdens meer dan 150 live-uitzendingen, waarin Alfons leerlingen coacht, zie je dat er meestal al na 5 à 10 minuten duurzame en hoorbare verbetering optreedt. Alfons was als coach werkzaam op vele muziekscholen, heeft zijn eigen lesstudio en ontwikkelt online zangcurssussen. Hij werkte voor verschillende tv-programma’s, waaronder X Factor en Popstars, als zangoach en talentscout.
Bestel ‘De Essentie van de Stem’
Het boek van Alfons Verreijt, De Essentie van de Stem, is voor 25 euro inclusief verzendkosten te koop bij Alfons en Peggy Verreijt. Stuur een e-mail naar pverreijtvalke@gmail.com. Je ontvangt dan de bestelgegevens, waarna het boek naar je wordt opgestuurd.
Op zoek naar een Vocal Feedback Methode-coach?
Neem contact op met Nandy Mannaert! Zij kan je vertellen waar in Nederland je een Alfons Verreijt Vocal Feedback Methode-coach kunt vinden.