Interview Danny Vera: Best geklede artiest schrijft niet voor de spotlights

Soms kom je ze spontaan tegen in de winkels van Bax Music, de muzikanten die bekend zijn van radio en tv. Zoals Danny Vera, die de winkel in Goes afstruint op zoek naar iets nieuws. Hij is wekelijks te zien in het sportprogramma Voetbal Inside op RTL7 waar hij met zijn band de openingstune en elke week een nieuwe song speelt. Danny Vera toert daarnaast langs de theaters met zijn eigen show. Een goede gelegenheid voor een gesprek met ‘de best geklede man van Nederland’.

Tekst: Frank Schouten

“Een nieuwe gitaar geeft inspiratie,” lacht Danny Vera, terwijl hij bij Bax Music in Goes langs de rijen met gitaren loopt. Zijn keurende blik gaat langs de rijen Fenders, Duesenbergs, D’Angelico’s, Guilds en andere ‘classics’ in de muziekwinkel. Af en toe pakt hij er eentje uit de rij en speelt er iets op. Hij knikt goedkeurend, maar hangt ze toch terug. Tot hij bij Gretsch komt. Uit het ruime assortiment pakt hij er twee en begint erover te vertellen. Er volgt een hartstochtelijk college over het hout, de elementen, de kwaliteit. “Ik heb een voorliefde voor dit merk. Ik speel er sinds mijn 17e op. Ik vind het de Cadillac onder de gitaren.”

Nieuwsgierig?

Danny heeft nooit op een ander merk gespeeld. “Gretsch past nu eenmaal bij me, en bij mijn muziek.” Hij gaat zitten, sluit hem aan op een versterker en weldra schalt er een song door de muziekwinkel in Goes. Klanten en bezoekers komen nieuwsgierig kijken en nemen foto’s en maken filmpjes van het tafereel. “Deze klinken wel te gek hoor. Misschien neem ik ze wel mee,” zegt hij met een schuin oog naar zijn vrouw Escha, actrice en fotomodel, die bovendien het overzicht houdt over de zakelijke belangen van haar echtgenoot. “Dat moet je echt helemaal zelf weten, schat,” lacht ze terug.

Danny Vera en Gretsch

Hij heeft thuis inmiddels 32 Gretsches hangen. “Maar je vindt altijd wel een bijzondere, die je dan heel graag wilt hebben. Zet tien gitaren op een rij, negen zeggen je niets en op de tiende word je verliefd.” Het gaat voor de wind met Danny Vera. Als een protoype van een liedjesschrijver heeft hij zeven albums op zijn naam staan. Met zijn ‘americana-achtige singersongwriter- rock&roll’ zoals hij zijn muziek noemt, is hij wekelijks op televisie. Elke week in het programma Voetbal Inside, samen met Escha die er optreedt als bardame, en soms met uitstapjes naar grote talkshows zoals De Wereld Draait Door.

Voetbalprogramma

“Laten we dat tv-optreden niet groter maken dan het is. Ik ben een band in een voetbalprogramma. Ik doe dat met volle overtuiging, maar ik speel er een liedje om de toon van het programma neer te zetten, als behang, om die mannen een goed programma te geven. Ik heb een volstrekt ondergeschikte rol.” Dat is niet zo bij zijn theaterprogramma waarmee hij momenteel door het land trekt. “Daarin bepaal ik zelf wat er gebeurt en dat doe ik consciëntieus. Mensen kopen tenslotte een kaartje, ze betalen geld om mij te kunnen zien. Dan moet je ze ook waar voor hun geld geven.”

“Ik schrijf niet voor de spotlights. Ik schrijf liedjes omdat ik me er prettig bij voel en als mensen het leuk vinden, ben ik daar dankbaar voor. Gelukkig krijg ik de laatste tijd meestal positieve reacties. Maar negatief mag ook, dat vraag ik tijdens mijn theatershows altijd aan de mensen.” De gevoeligheid voor de mening van anderen illustreert de sensitiviteit van een creatief artiest, al ziet Danny Vera zich niet als zodanig. Hij voelt zich voornamelijk liedjesschrijver. “Dat ik erbij op het podium sta is een toffe bijkomstigheid. Maar het schrijven is het leukst. Thuis vanuit niks met alleen een gitaar iets creëren wat nog niet bestaat is heel bijzonder. Al begrijp ik het proces nog steeds niet. Ik bedoel, liedjes schrijven? Ik heb geen idee hoe dat gaat. Ik heb het gevoel dat ik soms mag inprikken in de creatieve wolk boven ons. Mij overkomt het me meestal als ik net aan de koffie zit, vlak voordat ik ga douchen. Dat begint soms met een stompzinnig riffje en groeit soms door tot iets waarvan je denkt ‘o wauw, dat past daar en daar’ en voor je het weet heb je binnen een kwartier een liedje. En aan sommige liedjes schrijf je langer. Die maak je soms na een half jaar pas af. Soms ben je trots op iets wat je geschreven hebt en bij sommige stukken denk je, mmm, dat was niet mijn beste moment.”

Rockacademie

De door het blad Esquire uitgeroepen als ‘best geklede man van Nederland’ behoorde bij de eerste lichting van de Rockacademie. Zat in de klas met Jacqueline Govaert en Floor Janssen (Nightwish). Binnenkort blikt het programma De Reünie van de KRO terug op die eerste lichting afstudeerders. “Het was heel leuk om ze allemaal weer te zien. Iedereen is wel ergens in de muziekindustrie terechtgekomen, actief of zijdelings.” Ook Danny Vera verdient er een goed belegde boterham mee. Al was dat ooit wel anders. “Het lukt je als je doorzet, hard werkt, talent hebt en een beetje geluk. Mijn geluksmoment was toen Johan Derksen me vroeg voor zijn tv-programma. Ons laatste geld had ik in een plaat gestoken die ik in Amerika had opgenomen. Dat was mijn droom. Als je jong bent kun je nog denken: we zien wel wat we gaan doen daarna. Maar ik zat thuis. Met een plaat en verder niks. En toen kwam Johan.”

“Ik heb me volledig ingezet, hard gewerkt. De eerste paar jaar heb ik er ook voor een appel en een ei gestaan, maar nu kan ik ervan leven. Ja, nu ben ik veel op televisie. Dat betekent: voornamelijk veel wachten, een beetje spelen en weer naar huis. Voor een minuut tv bij DWDD vertrek ik ‘s middags om half twee en stap ik ‘s avonds om elf uur pas weer in de auto terug. Dat geeft me veel tijd om na te denken. Op die momenten heb je gelegenheid om terug te kijken naar de weg die je hebt afgelegd. Nu is dat leuk. Maar ik ben zo vaak ‘s avonds met dichtgeknepen billen weer naar huis gereden terwijl het lampje van de benzinetank op mijn dashboard brandde in de hoop dat ik het zou halen tot thuis. Ik kon me vroeger dus nooit voorstellen dat ik mijn auto aftankte. Nu doe ik dat na elke rit. Dat is raar om je te realiseren. Het stelt je de vraag: waarom heb ik dat jarenlang gedaan? Ik denk dat het een levenswijze is. Ik denk dat ik niet anders zou hebben gekund.” ♦

Danny Vera…

…bracht afgelopen september het album The New Black & White Pt. II uit, de tweede in de serie van korte sessies met daarop een aantal nieuwe eigen tracks, aangevuld met bepalende covers. Zoals het nummer Russian Roulette van Rihanna dat hij eens speelde in de 3FM show van Giel Beelen. “Het liedje is prachtig en me altijd bijgebleven. Ik moest het een keer zelf opnemen.”

Datzelfde geldt voor Too Much Love Will Kill You van Queen: “Ik dacht dat dit nummer zich perfect zou lenen voor een uitgeklede versie. Alleen mezelf en een gitaar. Over het gemis van mensen die er niet meer zijn”. De muziek op het album is geïnspireerd op ‘het oude’. “Eigenlijk als een zwart/ wit film die nu gemaakt wordt”. Het eerste deel van The New Black & White werd in 2014 alom goed ontvangen. Met deel twee, de nieuwe EP die weer op cd en vinyl (10 inch) zal verschijnen, speelt Danny Vera nu in de landelijke theaters. “Ik vond het mooi om een tweeluik te maken, omdat de theatershow ook uit twee delen bestaat. Voor en na de pauze”.

Danny Vera had nog een aantal liedjes dat hij graag wilde opnemen. Zo is Expandable Time een catchy liefdesliedje en Best Days Of My Life over ouder worden en de wereld van nu. Leavin’ van Don Williams is een track die zijn vader vroeger vaak luisterde en zong: “Jaren later zongen wij het vaak samen als ik ergens moest spelen en mijn vader er toevallig bij was. Het hoort ook bij de verhalen van de theatershow.”

Dit interview verscheen eerder in Bax Music Magazine (Voorjaar 2016).