I.M.P. - Circular Breathing For The Wind Performer

Algemeen

Soms zijn er situaties waarbij passages zo lang zijn, of een bepaalde noot zo lang aangehouden moet worden dat dat niet in één adem lukt. Als u in een orkest speelt en er zit toevallig nog iemand naast u, kunt u elkaar afwisselen en zo een beetje smokkelen. Als u echter alleen zit, gaat die noot van 32 tellen toch lastig worden. Maar niet met de 'circular breathing' techniek. Deze eeuwenoude techniek werd al door de Aboriginals gebruikt als zij didgeridoo speelden. Tegenwoordig gebruiken ook veel klassiek- en jazz-gerichte blazers deze techniek. Dit boek legt u uit hoe de techniek werkt. Het geeft tips hoe u deze techniek kunt oefenen en waar u aan moet denken. Verschillende manieren van ademhalen worden besproken. Het boek is geschreven in het Engels en telt 20 pagina's. U kunt deze techniek voor alle blaasinstrumenten gebruiken. 

Circular Breathing For The Wind Performer

Bij 'circular breathing' adem je door je neus in, terwijl je door je mond uitblaast. Klinkt makkelijk genoeg toch? Toch valt dit nog niet zo mee. U kunt het oefenen met een rietje en een glas water. Zolang het water blijft bubbelen gaat het goed. U zult merken, hoe hard u het ook probeert, dat het water toch stopt met bubbelen op het moment dat u in probeert te ademen. De truc is eigenlijk vrij simpel: haal diep adem en blaas uit. Terwijl u uitblaast laat u lucht in uw wangen lopen totdat deze vol zijn. Vervolgens perst u de lucht uit uw wangen terwijl u kort en krachtig door uw neus inademt. Tot zover is dit nog best goed te doen. De moeilijkheid zit hem echter in het herhalen van deze twee stappen. Dit boek legt u duidelijk uit hoe u dit het beste kunt aanpakken. Ook voor mensen die geen blaasinstrument spelen kan deze techniek leuk zijn om te leren, bijvoorbeeld om indruk te maken op feestjes.